Doğaya Dokunurken Gelenekten Ayrılmayan Avlular

Çin mimarisinde yer alan avlu, sadece fiziksel alan alışkanlıklarıyla değil aynı zamanda duygu ve iletişimlerde de kamusal alanın bir çekirdeğidir.

 İnsanlara ailenin bağlılığını sürdürebilmeleri ve arkadaşları ve akrabaları ile olan ilişkilerini güçlendirmeleri ve doğayı ve evreni dokunulabilir bir şekilde bağlamalarına yardımcı oluyor. Bununla birlikte, bu avlu mirası bugün kent vatandaşlarının çoğunun imkansız bir hayali gibi.

Anting, kuzeybatı Şangay ve Suzhou Huaqiao arasındaki sınırın yakınındaki kentleşmiş bir banliyö kentidir.Kentte bulunan bir anaokulu,7400 metrekarelik bir alanda 15 sınıfı ağırlayacak geniş bir alanda olmasına rağmen,  Mimarlar  bu anaokulunda doğanın algılanması, toplumu tanımak ve avlu hayatının anılarını sürdürebilmek amacıyla çocuklar için bir avlu ortamı sağlamaya karar vermişler.

Anaokulu kapısından girdikten sonra, öğrenciler ve öğretmenler altıgen kenarlar boyunca zikzak koridorlarını izleyecek, lobiyi geçecek, farklı sınıflara girecek, avlu katmanlarında çiçekler ve otlarla, kendi sınıfına yaklaşmadan önce çifte ve birleştirici yollarla ilerleyecektir.

Her  sınıfın doğrudan iç-dış bağlantıları olan ortak bir avlu alanı vardır. Kendi avlularından ayrılan çocuklar, kütüphane, müzik odası, güzel sanatlar odası, kantin, çok fonksiyonlu oda, küçük çiftlik ve diğer avludaki diğer sınıflara yolculuklarını yeniden başlatabilir. 2. ve 3. katlardaki öğrenciler, doğu ve batı taraflarındaki kapalı iki açık merdivenle büyük oyun alanlarına rahatça katılabilirler. 

Mimarlar koridor yollarında farklı ölçeklerde farklı iç ve dış mekanları birbirine bağlayarak, çocukların her gezisini "doğa" ya da "topluma" dokunmanın bir deneyim haline getirmişler;  Tüm bu keşif, algılama ve iletişim deneyimlerinin, değerli çocukluk anılarının bilinçsiz ve sağlıklı bir şekilde bir parçası haline geleceğine inandıklarını belirtmişlerdir.

Tasarım: Jiangnan Mimari Tasarım Enstitüsü